همبستگی اجتماعی و توسعه
از مفهوم توسعه، تعاریف متعددی وجــــود دارد؛ امـــا بــه طـــور کلی می توان توسعه را یک فرآیند جامع اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دانست که هدف آن بهبود مداوم رفاه کل جامعه بر اساس مشارکت فعال و آزاد است و نتایجی چون کاهش نابرابری، نرخ بیکاری و ریشه کن کردن فقر مطلق را به دنبال دارد.
پیشرفت و توسعه هر جامعه ای تابع انسجام انـــرژی آن جامعه اسـت. تـا زمـانـی کـه عناصر مختلف سیاسی، اقتصادی و به ویژه فرهنگی و اجتماعی یک جامعه از انسجام و منطق درونی برخوردار نباشند، نمیتوان مجموعه آن جامعه را در مسیر پیشرفت و یا توسعهیافتگی سوق داد. اگر قـرار باشد در عمل انسانها، هماهنگی و انسجام ایجاد شود، ابتدا باید در فکر و ذهن آنها این هماهنگی شکل بگیرد و این یک اصل مسلم توسعهیافتگی است.
همبستگی اجتماعی و توسعه
حسین انصاری فرد
دانشجوی دکتری علوم سیاسی دانشگاه علامه طباطبایی و دبیر انجمن علمی جامعه شناسی سیاسی ایران
از مفهوم توسعه، تعاریف متعددی وجــــود دارد؛ امـــا بــه طـــور کلی میتوان توسعه را یک فرآیند جامع اقتصادی اجتماعی، فرهنگی و سیاسی دانست که هدف آن بهبود مداوم رفاه کل جامعه بر اساس مشارکت فعال و آزاد است و نتایجی چون کاهش نابرابری، نرخ بیکاری و ریشه کن کردن فقر مطلق را به دنبال دارد. پیشرفت و توسعه هر جامعهای تابع انسجام انـــرژی آن جامعه اســت. تـا زمـانـی کـه عناصر مختلف سیاسی، اقتصادی و به ویژه فرهنگی و اجتماعی یک جامعه از انسجام و منطق درونی برخوردار نباشند، نمیتوان مجموعه آن جامعه را در مسیر پیشرفت و یا توسعه یافتگی سوق داد. اگر قـرار باشد در عمل انسانها، هماهنگی و انسجام ایجاد شود، ابتدا باید در فکر و ذهن آنها این هماهنگی شکل بگیرد و این یک اصل مسلم توسعه یافتگی است. فرآیند توسعه در مرحله اول باید معطوف به تــقــویــت بــافــت اجـتـمـاعـی منسجمی باشد که در آن، تــار و پــود جامعه از طریق مـدلهـای ذهـنـی مشترک مبتنی بر اعتماد متقابل، نظم پذیری، رعایت حقوق شهروندی، تساهل و مدارا، همکاری و مشارکت جمعی به هم پیوند یابد و تشکلها و نـــهـــادهـــای مـتـنـوعـی را در ارتــبــاط بــا هـمـکـاری و هماهنگی میان اعضای جامعه و تسهیل حل تعارض میان علایق و منافع متفاوت ایجاد کند. بدین گونه، از تضاد موجود میان منافع، نظم و انسجام اجتماعی خلق میشود و اجـزای تشکیل دهنده جامعه، به گونهای به یکدیگر وصل میشوند که کل معنادار و مؤثری را به وجود میآورند. جامعه ایـــران از نظر فرهنگی و اجـتـمـاعـی دارای شـکـافهـای متعدد و دیـرپـای اســـت. استان خراسان رضوی نیز از این جهت نــمــونــه کــوچــکتــری اســـت کــه در آن شکافهای اجتماعی فعالی وجود دارد. اجـتـمـاعـات سازمانی و رســـــــمـــــــی در ایــــــن اســـــتـــــان، ضـعـیـف اســـــت. انــجــمــنهــا، تشکلهای اجتماعی، ســـازمـــانهـــای مـــردم نـــــهـــــاد، شـــــوراهـــــای اجتماعی و اتحادیههای صنفی نـیـز بــه تـبـع آن، اندک و عملکردشان قابل توجه نیست. تــجــربــه نـــشـــان داده اســت در مـــنـــاطـــقـــی کـه مولفههای فرهنگی و اجتماعی، منسجمتر و قاعدهمندتر بـوده، وضعیت توسعه، روشنتر است و در مناطقی که شکافهای اجتماعی و فرهنگی فعالی وجود دارد، توسعه، جنبه سینوسی داشته اسـت. از این رو سیاستگذاری در استان خراسان رضوی باید معطوف به ویژگیهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی این استان انجام شود تا اعتماد و انسجام اجتماعی را تقویت کند. توجه بیش از حد به مرکز، ما را از پرداختن به تصمیمگیریهای محلی باز داشته است. توسعه، تنها با مشارکت فـعـالانـه مـــردم و اتــخــاذ سـیـاسـتهـای محلی بـر اســاس ویـژگـیهـای اجتماعی، فرهنگی و مزیتهای اقتصادی این استان میسر خواهد بود.
منبع: هفته نامه ضامن خراسان
لینک: http://zamenkhorasan.ir/wp-content/uploads/2022/03/20-Zamen-Khorasan.pdf
نظر شما :